FullReads

“Rationis etenim omnino paritas exigit,
Ego bruta quando bestia evasi loquens;
Ex homine, qualis ante, te fieri deam.”

Citation 9. Essay, ibid.

Per sancta thalami sacra, per jus nominis
Quodcumque nostri: sive me natam vocas,
Ex te creatam; sive communi patre
Ortam, sororem; sive potius conjugem:
“Cassam, oro, dulci luminis jubare tui”
Ne me relinquas: nunc tuo auxilio est opus.
Cum versa sors est. Unicum lapsae mihi
Firmamen, unam spem gravi adflictae malo,
Te mihi reserva, dum licet: mortalium
Ne tota soboles pereat unius nece:
“Tibi nam relicta, quo petam? aut aevum exigam?”

Citation 10. Essay, page 67; the whole passage.

“Tu namque soli numini contrarius,
Minus es nocivus; ast ego nocentior,
(Adeoque misera magis, quippe miseriae comes
Origoque scelus est, lurida mater male!)
Deumque laesi scelere, teque, vir! simul.”

Citation 11. Essay, page 68; the whole passage.

“Quod comedo, poto, gigno, diris subjacet.”

INTERPOLATION IN RAMSAY.

Citation 6. Essay, page 88.

O judex! nova me facies inopinaque terret;
Me maculae turpes, nudaeque in corpore sordes,
Et cruciant duris exercita pectora poenis:
Me ferus horror agit. Mihi non vernantia prata,
Non vitraei fontes, coeli non aurea templa,
Nec sunt grata mihi sub utroque jacentia sole:
Judicis ora dei sic terrent, lancinat aegrum
Sic pectus mihi noxa. O si mi abrumpere vitam,
Et detur poenam quovis evadere letho!
Ipsa parens utinam mihi tellus ima dehiscat!
Ad piceas trudarque umbras, atque infera regna!
“Pallentes umbras Erebi, noctemque profundam!”
Montibus aut premar injectis, coelique ruina!
Ante tuos vultus, tua quam flammantiaque ora
Suspiciam, caput objectem et coelestibus armis!

INTERPOLATIONS IN STAPHORSTIUS.

Citation 3. Essay, page 104.

Foedus in humanis fragili quod sanctius aevo!
Firmius et melius, quod magnificentius, ac quam
Conjugii, sponsi sponsaeque jugalia sacra!
“Auspice te, fugiens alieni subcuba lecti,
Dira libido hominum tota de gente repulsa est:
Ac tantum gregibus pecudum ratione carentum
Imperat, et sine lege tori furibunda vagatur.
Auspice te, quam jura probant, rectumque, piumque,
Filius atque pater, fraterque innotuit: et quot
Vincula vicini sociarunt sanguinis, a te
Nominibus didicere suam distinguere gentem.”

Citation 6. Essay, page 109.

Coelestes animae! sublimia templa tenentes,
Laudibus adcumulate deum super omnia magnum!–Tu
quoque nunc animi vis tota ac maxuma nostri!
Tota tui in Domini grates dissolvere laudes!
“Aurora redeunte nova, redeuntibus umbris.”
Immensum! augustum! verum! inscrutabile numen!
Summe Deus! sobolesque Dei! concorsque duorum,
Spiritus! aeternas retines, bone rector! habenas,
Per mare, per terras, coelosque, atque unus Jehova
Existens, celebrabo tuas, memorique sonabo
Organico plectro laudes. Te pectore amabo,
“Te primum, et medium, et summum, sed fine carentem,”
O miris mirande modis! ter maxime rerum!
Collustrat terras dum humine Titan Eoo!

INTERPOLATION IN FOX.

Essay, page 116.

–Tu Psychephone
Hypocrisis esto, hoc sub Francisci pallio.
Tu Thanate, Martyromastix re et nomine sies.

Altered thus,

–Tu Pyschephone!
Hypocrisis esto; hoc sub Francisci pallio,
“Quo tuto tecti sese credunt emori.”

INTERPOLATION IN QUINTIANUS.

Essay, page 117.

Mic. Cur hue procaci veneris cursu refer?
Manere si quis in sua potest domo,
Habitare numquam curet alienas domos.

Luc. Quis non, relicta Tartari nigri domo,
Veniret? Illic summa tenebrarum lues,
Ubi pedor ingens redolet extremum situm.
Hic autem amoena regna, et dulcis quies;
Ubi serenus ridet aeternum dies.
Mutare facile[1] est pondus immensum levi;
“Summos dolores maximisque gaudiis.”
[1] For facile, the word votupe was substituted in the Essay.

INTERPOLATION IN BEZA.

Essay, page 119.

Stygemque testor, et profunda Tartari,
Nisi impediret livor, et queis prosequor
Odia supremum numen, atque hominum genus,
Pietate motus hinc patris, et hinc filii,
Possem parenti condolere et filio,
“Quasi exuissem omnem malitiam ex pectore.”

INTERPOLATION IN FLETCHER.

Essay, page 124.

Nec tamen aeternos obliti (absiste timere)
Umquam animos, fessique ingentes ponimus iras.
Nec fas; non sic deficimus, nec talia tecum
Gessimus, in coelos olim tua signa secuti.
Est hic, est vitae et magni contemptor Olympi,
Quique oblatam animus lucis nunc respuat aulam,
Et domiti tantum placeat cui regia coeli.
Ne dubita, numquam fractis haec pectora, numquam
Deficient animis: prius ille ingentia coeli
Atria, desertosque aeternae lucis alumnos
Destituens, Erebum admigret noctemque profundam,
Et Stygiis mutet radiantia lumina flammis.
“In promptu caussa est: superest invicta voluntas,
Immortale odium, vindictae et saeva cupido.”