FullReads

1710, Index stirpium in horto academico.

1719, De materia medica, et remediorum formulis liber; and, in 1727, a second edition.

1720, Alter index stirpium, etc. adorned with plates, and containing twice the number of plants as the former.

1722, Epistola ad cl. Ruischium, qua sententiam Malpighianam de glandulis defendit.

1724, Atrocis nee prius descripti morbi historia illustrissimi baronis Wassenariae.

1725, Opera anatomica et chirurgica Andreae Vesalii; with the life of Vesalius.

1728, Altera atrocis rarissimique morbi marchionis de Sancto Albano historia.

Auctores de lue Aphrodisiaca, cum tractatu praefixo.

1731, Aretaei Cappadocis nova editio.

1732, Elementa Chemiae.

1734, Observata de argento vivo, ad Reg. Soc. et Acad. Scient.

These are the writings of the great Boerhaave, which have made all encomiums useless and vain, since no man can attentively peruse them, without admiring the abilities, and reverencing the virtue of the author. [40]

FOOTNOTES:

[34] “Erat Hermanni genitor Latine, Graece, Hebraice sciens: peritus valde historiarum et gentium. Vir apertus, candidus, simplex; paterfamilias optimus amore, cura, diligentia, frugalitate, prudentia. Qui non magna in re, sed plenus virtutis, novem liberis educandis exemplum praebuit singulare, quid exacta parsimonia polleat, et
frugalitas.” Orig. Edit.

[35] “Jungebat his exercitiis quotidianam patrum lectionem, secundum chronologiam, a Clemente Romano exorsus, et juxta seriem seculorum descendens: ut Jesu Christi doctrinam in N. T. traditam, primis patribus interpretantibus, addisceret.

“Horum simplicitatem sincerae doctrinae, disciplinae sanctitatem, vitae Deo Jicatae integritatem adorabat. Subtilitatem scholarum divina postmodum inquinasse dolebat. Aegerrime tulit sacrorum interpretationem ex sectis sophistarum peti; et Platonis, Aristotelis, Thomas Aquinatis, Scoti; suoque tempore Cartesii, cogitata metaphysica adhiberi pro legibus, ad quas eastigarentur sacrorum scriptorum de Deo sentential. Experiebatur acerba dissidia, ingeniorumque subtilissimorum acerrima certamina, odia, ambitiones, inde cieri, foveri; adeo contraria paci cum Deo et homine. Nihil hic magis illi obstabat; quam quod omnes asserant sacram scripturam [Greek: anthropopathos] loquentem, [Greek: theoprepos] explicandam; et [Greek: theoprepouan] singuli definiant ex placitis suae metaphysices. Horrebat inde dominantis sectae praevalentem opinionem, orthodoxiae modum, et regulas, unice dare juxta dictata metaphysicorum, non sacrarum literarum; unde tam variae; sententiae de doctrina simplicissima.” —Orig. Edit.

[36] “Circa hoc tempus, lautis conditionibus, lautioribus promissis, invitatus, plus vice simplici, a viro primariae dignationis, qui gratia flagrantissima florebat regis Gulielmi III. ut Hagamcomitum sedem caperet fortunarum, declinavit constans. Contentus videlicet vita libera, remota a turbis, studiisque porro percolendis unice impensa, ubi non cogeretur alia dicere et simulare, alia sentire et dissimulare: affectuum studiis rapi, regi. Sic turn vita erat, aegros visere, mox domi in musaeo se condere, officinam Vulcaniam exercere; omnes medicinae partes acerrime persequi; mathematica etiam aliis tradere; sacra legere, et auctores qui profitentur docere rationem certam amandi Deum.”–Orig. Edit.

[37] “Succos pressos bibit noster herbarum cichoreae, endiviae; fumariae; nasturtii aquatici, veronicae aquatics latifoliae; copia ingenti; simul deglutiens abundantissime gummi ferulacea Asiatica.”–Orig. Edit.

[38] “Aetas, labor, corporisque opima pinguetudo, effecerant, ante annum, ut inertibus refertum, grave, hebes, plenitudine turgens corpus, anhelum ad motus minimos, cum sensu suffocationis, pulsu mirifice anomalo, ineptum evaderet ad ullum motum. Urgebat praecipue subsistens prorsus et intercepta respiratio ad prima somni initia; unde somnus prorsus prohibebatur, cum formidabili strangulationis molestia. Hinc hydrops pedum, crurum, femorum, scroti, praeputii, et abdominis. Quae tamen omnia sublata. Sed dolor manet in abdomine, cum anxietate summa, anhelitu suffocante, et debilitate incredibili; somno pauco, eoque vago, per somnia turbatissimo; animus vero rebus agendis impar. Cum his luctor fessus nec emergo; patienter expectans Dei jussa, quibus resigno data, quae sola amo, et honoro unice.”–Orig. Edit.

[39] Doctrinam sacris literis Hebraice et Graece traditarn, solam animae salutarem et agnovit et sensit. Omni opportunitate profitebatur disciplinam, quam Jesus Christus ore et vita expressit, unice tranquillitatem dare menti. Semperque dixit amicis, pacem animi baud reperiundam, nisi in magno Mosis praecepto de sincere amore Dei et hominis bene observato. Neque extra sacra monumenta uspiam inveniri, quod mentem serenet. Deum pius adoravit, qui est. Intelligere de Deo, unice, volebat id, quod Deus de se intelligit. Eo contentus ultra nihil requisivit, ne idolatria erraret. In voluntate Dei sic requiescebat, ut illius nullam omnino rationem indagandam putaret. Hanc unice supremam omnium legem esse contendebat; deliberata constautia perfectissime colendam. De aliis et seipso sentiebat: ut quoties criminis reos ad poenas letales damnatos audiret, semper cogitaret, saspe diceret: “Quis dixerat annon me sint melioresi Utique, si ipse melior, id non mihi auctori tribuendum esse, palam aio, confiteor; sed ita largienti Deo.”–Orig. Edit.

[40] This life first appeared in the Gentleman’s Magazine, 1739, vol. ix. p. 176. It, throughout, exhibits that ardent fondness for chemistry, which Johnson cherished, and that respect for physicians, which his numerous memoirs of members of that profession, and his attachment to Dr. Bathurst and the amiable and single-hearted Level, evinced.–ED.